Ode aan de liefde

Soms zie je dingen om je heen gebeuren waardoor je weer terugdenkt aan hoe het ooit was. Het verdriet en machteloosheid die je bij bepaalde situaties voelde. Hoe je jezelf kwijt kon raken.... Precies dan komt het besef van wat je nu hebt en wat het je gebracht heeft. Ik ben dankbaar voor jouw liefde. Deze is daarom voor jou…

Onze liefde heeft nooit moeten groeien, dat was er meteen. Jij die feilloos aanvoelt hoe ik me voel en wat ik nodig heb. Jij die zonder enige twijfel de twee oudste in je leven liet en ze vanaf die dag niet meer losgelaten heeft. Jij die binnen een jaar zei; “Jij wordt mijn vrouw!” En nog in dezelfde week de datum vastgelegd had om in ondertrouw te gaan. Wij die samen zeker waren om met elkaar een happy ever after aan te gaan. De geboorte van Sam maakte voor ons dat ons gezin compleet was. 

Tuurlijk hebben wij ook de momenten ‘wel beeld, geen geluid’. Wat voor ons het grote verschil maakt is dat onze geschiedenis zonder elkaar ons duidelijk gemaakt heeft wat we beide wel zoeken in een relatie en wat wij absoluut nooit meer willen. Door samen soms stil te staan bij hoe het was, waarderen wij elkaar alleen maar meer en nemen wij elkaars ‘bijzonderheden’  voor lief. 

We zijn nu bijna 10 jaar verder. Je bent mijn beste vriend waar ik alles tegen kan vertellen. Maar bovenal ben je mijn partner, mijn grote liefde en samen met jou kan ik de wereld aan. Dankbaar voor de dag dat je in mijn leven kwam. 

Veel liefs,

Linda vS.

PS, ik beloof dat de volgende wat minder zoetsappig zal zijn, maar soms moet je het podium benutten om iemand te bedanken.